کمک به رشد جمعیت با بهبود زیرساخت ها طرح های تشویقی برخی کشورها برای افزایش فرزندآوری
به گزارش حقوق و قضا، توسعه شهری و زیرساخت های مناسب و برنامه ریزی شده می تواند رشد جمعیت را به صورت مؤثرتری تقویت کند و به باور کارشناسان بین المللی با تمرکز بر ایجاد شهر های پایدار از راه تأمین مسکن، حمل و نقل و خدمات ضروری کافی میتوان فشار بر منابع را هم کم کرد.
به گزارش حقوق و قضا به نقل از ایسنا، کارشناسان می گویند علاوه بر اینها، صیانت از محیط زیست و اجرای شیوه های مدیریت منابع پایدار هم دراین خصوص موثر است.
این اقدامات شامل ترویج استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، آموزش و گسترش فرهنگ صرفه جویی و حفظ منابع طبیعی است.
در سالهای اخیر روند کاهش جمعیت و رشد پدیده سالمندی در کشورهای مختلف جهان به بحرانی چشم گیر در سرتاسر دنیا تبدیل گشته است و سران کشورها تاکید دارند برای حل این بحران به تدابیر ویژه ای نیاز است.
دلیل قرار گرفتن در این بحران این است که نرخ زاد و ولد در خیلی از مناطق دنیا به سرعت رو به کاهش است. در نتیجه جمعیت کشورها پیرتر می شود که به نوبه خود می تواند مانع رشد اقتصادی هم شود و این شرایطی است که دولت ها بطور معمول مایلند از وقوع آن اجتناب کنند.
در همین حال گسترش زیرساخت های شهری و بهبود امکانات می تواند عامل مهمی در تشویق خانواده ها برای فرزندآوری باشد چونکه دیدگاه مثبت تر زوجین نسبت به محل زندگی شان می تواند دراین خصوص موثر باشد.
کشورهای بزرگ جهان همچون چین و آمریکا درحال دست و پنجه نرم کردن با این بحران هستند با اینحال ممکنست تعدادی از سیاستگذاری های اخیر و مشوق ها بتوانند روند سریع کاهش جمعیت را کاهش دهند.
جمعیت چین درحال آب رفتن و پیر شدن است و در مقابل، رشد جمعیت کشورِ رقیب یعنی هند به سبب جوان تر بودن و نرخ بالاتر باروری، روندی صعودی دارد.
برمبنای برآوردهای سازمان ملل متحد، هند در سال ۲۰۲۳ با پشت سر گذاشتن چین به پرجمعیت ترین کشور جهان تبدیل شد.
چین از گذشته های دور یکی از پرجمعیت ترین مناطق جهان بوده و تعدادی از علل این امر به پهناور بودن این سرزمین، خاک حاصلخیز و آب و هوای مساعد برای کشت و زرع برمی گردد. در عین حال در قرون گذشته مراحل طولانی ثبات سیاسی در چین وجود داشته و مردم از جنگ های خونین در امان بوده اند. این فاکتورها در رابطه با هند هم صدق می کنند.
کارشناسان در سرتاسر جهان اظهار می کنند که اگر زیرساخت های اجتماعی که هم شامل درمان و آموزش وپرورش می شود و هم شامل رفاه اجتماعی و امنیت شغلی و از طرف دیگر به سلامت روان افراد هم مربوط است با مشکلات عدیده ای مواجه نباشد، افزایش جمعیت و کاهش روند نزولی زاد و ولد میسر خواهد بود.
به گزارش گاردین، بعنوان مثال دولت ژاپن به عنوان قسمتی از بودجه سال ۲۰۲۴ مبلغ ۵.۳ تریلیون ین (۲۸.۳۳ میلیارد پوند) را به تقویت حمایت مالی از والدین دارای فرزند یا در انتظار فرزند، همین طور گسترش دسترسی به خدمات مراقبت از کودک و افزایش مزایای مرخصی والدین مختص کرده است. دولت حتی طرح هایی ابتکاری پیشنهاد داده است که با عرضه مشوق های مالی، زنان را به نقل مکان به مناطق روستایی ترغیب می کند تا نرخ پایین ازدواج که بسیاری می گویند دلیل کاهش نرخ زاد و ولد در این کشور است، افزایش پیدا کند.
برخی از اقدامات اخیر دولت های جهان که زوج ها را به فرزندآوری ترغیب می کند، عبارتند از:
- دولت چین از زمان لغو سیاست تک فرزندی در سال ۲۰۱۶ تلاش کرده است با تخفیف مالیاتی و عرضه خدمات بهتر بارداری، زوج ها را به فرزندآوری تشویق کند. مقامات چین اقداماتی مانند کسر مالیات، افزایش مرخصی زایمان، بهبود بیمه درمانی و اختصاص یارانه مسکن را در سالهای اخیر درنظر گرفته اند.
- عرضه پاداش ها و کمک هزینه ها به والدین می تواند یکی از مشوق های افزایش فرزندآوری باشد. همین طور کاهش هزینه و شهریه های مهدهای کودک و مراکز نگهداری از خردسالان هم کمک کننده است. در همین جهت، مقامات کره جنوبی برای افزایش نرخ زاد و ولد به کارمندانی که صاحب فرزند شوند، مرخصی تشویقی می دهند تا بیشتر در منزل بوده و از فرزند خود مراقبت کنند.
- کار کردن در بعضی از کشورها همچون کره جنوبی، چین و ژاپن خصوصاً برای کارمندان زن حالت افراطی به خود می گیرد و در بیشتر کشورهای توسعه یافته فرهنگ کار با زندگی خانوادگی در تضاد است. یکی از گزینه های موجود در اختیار دولت ها این است که تلاش کنند دورکاری و کار پاره وقت را بیشتر در دسترس قرار دهند. در کشورهایی با شمار بالاتر مشاغل پاره وقت و دورکاری، تمایل به فرزندآوری بمراتب بیشتر است.
- کارشناسان در یک بررسی خانواده های دارای یک فرزند را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که کاهش دغدغه های کاری پدران و حضور بیشتر در کنار خانواده و مشارکت در کارهای خانه با شانس داشتن فرزند دوم در آن خانواده مرتبط می باشد.
- فقط نیمی از کشورهایی که جز فهرست کشورهای توسعه یافته یونیسف هستند حداقل شش ماه مرخصی با حقوق کامل به مادران می دهند. استونی طولانی ترین مرخصی حاملگی با حقوق کامل را دارد. در این کشور مرخصی حاملگی با حقوق کامل ۸۵ هفته است و این در حالیست که ایالات متحده هیچ برنامه دولتی تحت عنوان مرخصی حاملگی ندارد. بلغارستان هم مرخصی با حقوق طولانی برای حاملگی و زایمان دارد اما با وجود چنین برنامه سخاوتمندانه ای، پیش بینی های جمعیتی سازمان ملل در مورد بلغارستان نشان می دهند این کشور تا سال ۲۰۵۰ میلادی، ۲۰ درصد جمعیت خویش را از دست می دهد. هرچند مرخصی دوران حاملگی و زایمان بلغارستان طولانی است اما این کشور از جهات دیگر همچنان برای پدر و مادرها شرایط سختی دارد. هنوز مشکلات زیادی هست مثل نبود خدمات حرفه ای نگهداری از کودکان، حقوق پایین و تورم بسیار بالا، قیمت بالای املاک و خانه و اختلاف زیاد بین حقوق بانوان و مردان.
کشوری که با ۱/۴۵ میلیارد جمعیت، خواستار فرزندان بیشتر است
برمبنای برآوردهای سازمان ملل متحد، هند در سال ۲۰۲۳ با پشت سر گذاشتن چین به پرجمعیت ترین کشور جهان تبدیل شد. شاید تصور کنید با جمعیتی نزدیک به ۱/۴۵ میلیارد نفر، این کشور دیگر نباید دغدغه فرزندآوری بیشتر داشته باشد. اما این بحث ناگهان در هند داغ شده است.
رهبران دو ایالت جنوبی آندرا پرادش و تامیل نادو به تازگی خواستار افزایش تعداد فرزندان خانواده ها شده اند.
آندرا پرادش که نگران نرخ پایین باروری و پیر شدن جمعیت است، درحال بررسی عرضه مشوق هایی برای فرزندآوری بیشتر است. این ایالت همین طور قانون داشتن «حداکثر دو فرزند» را به عنوان شرطی برای نامزدی در انتخابات محلی کنسل کرده و گزارش ها نشان می دهند که تلنگانا، ایالت همسایه هم ممکنست به زودی همین کار را انجام دهد. تامیل نادو هم اقدامات مشابهی را دنبال می کند.
نرخ باروری در هند بشدت کم شده است از میانگین ۵/۷ تولد به ازای هر زن در سال ۱۹۵۰، به نرخ فعلی دو فرزند.
رهبران این ایالت ها نگرانند که تغییرات جمعیتی هند، با نسبت های مختلف جمعیت ایالت ها، بشدت بر نمایندگی انتخاباتی و تخصیص کرسی های پارلمان و منابع مالی فدرال تأثیر بگذارد. به گزارش بی بی سی، آنها نگرانند که با وجود عملکرد اقتصادی بهتر و سهم قابل توجهی که در درآمدهای ملی دارند، به خاطر سیاست های موفق خود در حوزه کنترل جمعیت مجازات شوند.
بنابر این گزارش، نرخ باروری در بعضی ایالت های هند برابر یا کمتر از خیلی از کشورهای اروپایی است و از آنجائیکه این روند منجر به پیری جمعیت و مشکلات در رابطه با آن می شود برای فرمانداران ایالات مختلف، عملکرد موفقی محسوب نخواهد شد. بگفته جمعیت شناسان چالش اصلی، پیری سریع جمعیت هند است که ناشی از کاهش نرخ باروری است.
در بین چالش های گوناگونی که ممکنست کشورهای مختلف در راه ایجاد بستری مناسب برای معیشت و زندگی مردم خود داشته باشند، یکی از صدمه پذیرترین عوامل که مانع از تأمین نیازهای خانواده ها می شود و به طور دقیقتر خردسالان را در معرض صدمه و خطر قرار می دهد، درگیری های داخلی، تنش های قومی و جنگ است.
«آخیم اشتاینر»، مدیر برنامه پیشرفت و توسعه سازمان ملل متحد، می گوید: درگیری ها در سالهای اخیر تشدید و بالا رفته است، تلفات به اوج جدیدی رسیده است، میلیونها نفر آواره شده اند و این موارد سبب اختلال گسترده در زندگی و معیشت مردم شده است.
کشورهای درحال جنگ از هر ۱۰ شاخص فقر چند بعدی، محرومیت بالاتری را نسبت به سایر کشورها تجربه می کنند.
تفاوت های مشابهی در حوزه هایی مانند آموزش خردسالان (۱۷.۷ درصد در مقابل ۴.۴ درصد)، تغذیه (۲۰.۸ درصد در مقابل ۷.۲ درصد) و مرگ و میر خردسالان (۸ درصد در مقابل ۱.۱ درصد) بین این مناطق مشهود است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب