پیشنهاد یک حقوقدان پیرو بیانیه سینماگران درباره آزار زنان
زنان دست اندرکار سینمای ایران روایت هایی از آزارگری و اعمال قدرت بر زنان در سینما منتشر نمودند که این روایت ها به انتشار اطلاعیه ای منجر گردید که همبستگی صدها زن سینماگر را ضد هرگونه خشونت نشان داده است. اطلاعیه ای که حاکی از فریاد اعتراضی است که باید شنیده شود.
به گزارش حقوق و قضا به نقل از ایسنا، دست اندرکاران زن سینما در اطلاعیه ای اعتراض آمیز نسبت به آن چه «خشونت ضد زنان» در این حرفه نامیده اند فریاد اعتراض سر داده اند و تقاضای شفاف خود برای رسیدگی به مصادیق تعریف شده این خشونت را از نهادهای خانه سینما، سینماگران، منتقدان و مخاطبان اعلام نموده اند. این بیانیه که به امضای صدها زن شاغل در سینمای ایران شامل چهره های سرشناسی هم چون ترانه علیدوستی، نیکی کریمی، هدیه تهرانی و خیلی از بازیگران شناخته شده رسیده است و هنوز هم بر تعداد امضاهای آن افزوده می شود به جامعه سینمایی ایران در مورد شدت و گستردگی آزارها ضد زنان که برای نخستین بار به یک فریاد جمعی تبدیل گشته است اخطار داده است.
زنگ خطر آزار زنان در سینمای ایران اعتراض زنان دست اندرکار سینما در ایران به شکلی ادامه جنبش و هشتگ me too (من هم) در جهان است که توسط خیلی از کاربران شبکه های اجتماعی بخصوص توئیتر در اعتراض به شیوع آزارهای جنسی خصوصا در محل کار صورت گرفت و در ایران هم افشاگری های زیادی ضد اقشار مختلفی بخصوص هنرمندان صورت گرفت.
حالا این موج اعتراضات به سینمای ایران رسیده است و برخی از کاربران شبکه های اجتماعی شاغل در سینما با اسامی واقعی یا غیرواقعی خود در این شبکه دست به افشاگری زده اند. یکی از مهم ترین این افشاگری ها، روایت س. م، دستیار کارگردان است که ضد ف. ا بازیگر منتشر گردید که به سبب انتشار روایت با هویت واقعی، چیزی که اغلب زنان آزاردیده از انجام آن امتناع می کنند از اهمیت زیادی برخوردار شد و واکنش های زیادی را به دنبال داشت که در نهایت منجر به انتشار اطلاعیه ای در اعتراض به خشونت ضد زنان شد.
زنان سینماگر در این بیانیه اعلام نموده اند که «هرگونه خشونت، آزار و باج گیری جنسی در محیط کار» از نظر آنها محکوم است و برای توقف آن خواهان عواقب قانونی جدی برای متخلفین هستند هم چنین «نابرابری جنسیتی موجود در سینمای ایران و عدم وجود نظارتی که عرصه را برای زیاده خواهی و دست درازی افراد در جایگاه قدرت گشوده است» را محکوم کرده اند.
امضاکنندگان این بیانیه ضمن اشاره به «سیستماتیک بودن خشونت ها در سینما»، کار در فضایی امن و به دور از قلدری، خشونت و باج گیری جنسی را حق خود دانسته و بدین منظور تقاضای تشکیل کمیته ای مستقل در خانه سینما متشکل از اعضایی با سلسله مراتب قدرت متفاوت (اکثریت مطلق اعضا از زنان) که در مورد مساله خشونت جنسی و جنسیتی آموزش دیده باشند و با میزان مسئولیت افراد متناسب با قدرت و عاملیت آنها در هر کارگروهی آشنا باشند را داشته اند.
بنا به قول زنان سینماگر، کار این کمیته باید بررسی جرایمی در حوزه خشونت جنسی و جنسیتی باشد و برای این خشونت ها جریمه های نقدی و تعلیق از هرگونه فعالیت هنری در مدت زمان تعیین شده را در نظر بگیرد.
پیشنهاد تشکیل کمیته ای مستقل در خانه سینما برای رسیدگی به شکایات زنان، پیشنهاد خوبی است کامبیز نوروزی حقوقدان در گفتگو با ایسنا، در ارتباط با بیانیه زنان دست اندرکار سینما با بیان اینکه خشونت در محیط های مختلف به شکل های مختلفی رخ می دهد اظهار داشت: در محیط های کاری، تشکل های صنفی می توانند کارکرد بسیار مهمی برای تعریف مفهوم خشونت و مقابله با رفتارهایی که مصادیق خشونت جنسی و جنسیتی است داشته باشند. در محیط های شغلی به دلایلی مثل ضعف جسمانی یا موقعیت متزلزل اجتماعی زنان رفتارهای تبعیض آمیزی با آنها صورت می گیرد بعنوان مثال امکان دارد میزان دستمزدها کمتر یا نوع رفتارها دستوری و آمرانه باشد که این موارد هم ذیل عنوان خشونت جنسیتی تعریف می شود.
وی ادامه داد: این نوع خشونت ها یا عنوان مجرمانه ای ندارند که بتوان شکایتی ثبت نمود یا قربانی تمایلی ندارد که مبحث در دادگاه ها مطرح شود چونکه رسیدگی در دادگاه ها معمولاً زمانبر است علاوه بر این، تشریفات قضایی به شکل اجتناب ناپذیری برای قربانی آزاردهنده می شود. معمولاً تشکل های صنفی مراجع خوبی برای رسیدگی به این موارد هستند چون که به شکل تخصصی فضای کار خویش را به خوبی می شناسند و با مشکلات محیط کاری آشنایی دارند و رسیدگی در آنها با سرعت و دقت بیشتری اتفاق میوفتد.
این حقوقدان با بیان اینکه پیشنهاد تشکیل کمیته ای مستقل در خانه سینما برای رسیدگی به شکایات زنان، پیشنهاد خوبی است اظهار داشت: البته تشکل های صنفی نمی توانند افراد را مجازات کنند و رسیدگی در این نهادها معمولاً جنبه اخلاقی دارد اما باید دقت کنیم تنبیهات اخلاقی بخصوص در محیط های حرفه ای از مجازات های قانونی کارآمدتر هستند. اگر کسی در محیط صنفی به بی اخلاقی و تجاوزگری شهرت پیدا کند این فرد انگشت نما می شود و امکان دارد خیلی از موقعیت های شغلیش را از دست بدهد. البته نهادهای صنفی می توانند تحت شرایطی عضویت فرد را لغو کنند یعنی می توانند تنبیهاتی که به رابطه بین عضو و نهاد صنفی مربوط می شود را اعمال کنند.
نوروزی با بیان اینکه برخورد با خشونت های جنسی و جنسیتی در مشاغل مختلف باید اتفاق بیوفتد اظهار داشت: آموزش مستقیم در این عرصه الزاما چیز موثری نیست کسی که حرف ناشایست به یک خانم می زند آگاه است که حرفش معنای غیراخلاقی دارد. چیزی هم که تحت عنوان فرهنگ سازی رواج پیدا کرده است در این جا کاربرد ندارد به این معنا که این فرد یا صنف بی فرهنگ است و ما باید فرهنگش را بسازیم. آن چیزی که باعث بازدارندگی خشونت ضد زنان می شود این است که آن رفتارها بی پاسخ نماند. خیلی از اوقات زنان به دلایلی مانند ترس از قضاوت عمومی یا خانواده و نگرانی تحمل رنج بیشتر از افشای خشونت امتناع می کنند با این سکوت، آزارگر هم میدان وسیع تری برای تداوم رفتار خود می بیند. قربانی باید ببیند از او حمایت می شود و آزارگر هم حاشیه امن خویش را از دست بدهد.
وی ضمن اشاره به تجربیات مشابه در این عرصه اظهار داشت: در انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران کمیته ای برای مقابله با آزار جنسی در محیط روزنامه نگاری تشکیل دادیم که این کمیته از روزنامه نگار، حقوقدان و روانپزشک تشکیل شده است که به مواردی هم رسیدگی کرد البته به علت انتشار کرونا فعالیت این کمیته کمی کمرنگ شد. هم چنین انجمن جامعه شناسی ایران حدود یک سال و نیم پیش سندی را برای مقابله با آزار جنسی در محیط آکادمیک تدوین کرد که تصویب و منتشر گردید و بنده هم در تدوین این سند با دوستان افتخار همکاری داشتم. متعاقب این سند، هیئت رسیدگی به آزارهای جنسی در محیط آکادمیک تشکیل شده است که بنده بعنوان مشاور در خدمت این هیئت هستم و آئین نامه اجرایی آن هم درحال تدوین است و این یکی از نخستین قدم هایی است که در جامعه مدنی برداشته شده و امیدواریم این شیوه در محیط های دیگر هم استمرار پیدا کند.
کاظم غریب آبادی معاون امور بین الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران از اولین مسئولانی است که به این بیانیه واکنش رسمی نشان داده است. این مقام مسئول در واکنش به اظهارات در مورد اعمال خشونت ضد برخی بازیگران زن در عرصه سینما اظهار داشت: از زنان باید به علت اینکه بیشتر در معرض صدمه پذیری قرار دارند، در عرصه هنر و بخصوص سینما حمایت و محافظت گردد.
وی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهادهای صنفی در حوزه سینما خواست تا سازوکارهایی را طراحی نمایند که زنان بتوانند بدون دغدغه در حوزه سینما فعالیت کنند و درصورتیکه با هرگونه خشونتی مواجه گشتند، فورا به آن رسیدگی شود.
منبع: حقوق و قضا
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب