سندرم عدم تعهد شناختی چیست؟
حقوق و قضا: آیا تا حالا متوجه شده اید که زیاد رویاپردازی می کنید؟ یا این که اغلب تنبل هستید و تمایل دارید از زیر انجام کارها در بروید؟ در این صورت ممکنست به «سندرم عدم تعهد شناختی» یا CDS مبتلا باشید.
به گزارش حقوق و قضا به نقل از ایسنا، سندرم عدم تعهد شناختی (cognitive disengagement syndrome) نخستین بار توسط روانشناسان در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ توصیف شد، زمانی که آنها متوجه شدند تعدادی از افراد این خاصیت ها را پایدارتر از دیگران نشان می دهند.
تمایز در اثر نهفته است. برای افراد مبتلا به CDS، رفتار آنها بطور قابل توجهی با زندگی روزمره، عملکرد تحصیلی و تعاملات اجتماعی شان تداخل دارد.
هرچند همه ما گهگاه رویاپردازی می نماییم اما افرادی که CDS دارند به سختی می توانند برای مدت طولانی روی کارها متمرکز بمانند. این فقط مربوط به بی توجهی یا تنبلی نیست، CDS یک الگوی پایدار می باشد که می تواند توانایی فرد برای موفقیت در حوزه های مختلف زندگی را مختل کند.
بیشتر بخوانید:
بیش فعالی؛ اختلال یا مزیت تکاملی؟ بر خلاف اختلال «بیش فعالی و نقص توجه» (ADHD) که شامل بیش فعالی و تکانشگری است، CDS با «سرعت شناختی کند» مشخص می شود.
هرچند این بیماری به عنوان یک «اختلال توجه» متمایز در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، طبقه بندی استاندارد اختلالات روانی که توسط متخصصان در ایالات متحده استفاده می شود، شناسایی نشده است با اینحال تحقیقات رو به رشد نشان میدهد که باید به آن توجه بیشتری شود و باید جدا از ADHD به آن نگاه کرد.
یک راه جهت بررسی این دو این است که اگر فردی ADHD داشته باشد، می تواند روی چیزی تمرکز کند اما احیانا حواسش پرت می شود و تمرکز خودرا به چیز دیگری تغییر می دهد اما اگر فردی CDS داشته باشد در همان وهله اول قادر به تمرکز نیست.
چگونه CDS را شناسایی کنیم؟ تشخیص مشکل است برای اینکه هیچ معیار رسمی وجود ندارد. با اینحال تعدادی از روانشناسان از تلفیقی از پرسشنامه ها و مشاهدات رفتاری برای ارزیابی علائمی مانند خیال پردازی مکرر، مه آلود شدن ذهن و سرعت پردازش آهسته استفاده می نمایند.
والدین و معلمان اغلب این رفتار را در کودکانی گزارش می کنند که بنظر می رسد پاسخ دادن به سوالات و تکمیل وظایف برای آنها بیشتر طول می کشد.
سرعت پردازش آهسته به این معنا است که افراد برای دریافت اطلاعات، درک آن و پاسخ به آنها زمان بیشتری نیاز دارند. به عنوان مثال، در مدرسه، دانش آموزی با سرعت پردازش پایین ممکنست برای پاسخ دادن به یک سوال یا تکمیل یک تکلیف بیشتر زمان بخواهد برای اینکه آنها به فرصت بیشتری برای درک مطالب و فکر کردن در مورد پاسخ خود احتیاج دارند.
این به سبب کمبود هوش یا تلاش کم نیست بلکه مغز آنها بسادگی اطلاعات را با سرعت کمتری پردازش می کند.
حمایت و درمان CDS هنوز درحال تکامل است. «درمان شناختی رفتاری» (CBT) به طور معمول برای مساعدت با افراد برای ایجاد راه های بهتر برای مقابله و بهبود تمرکز استفاده می شود.
تعدادی از متخصصان درحال بررسی استفاده از داروهای محرک، مشابه داروهای مورد استفاده برای ADHD هستند، اما شواهد هنوز قطعی نیستند.
تغییرات سبک زندگی مانند داشتن یک روال خواب پایدارتر و ورزش منظم نیز برای مساعدت با مدیریت علایم سفارش می شود.
چالش های نداشتن آگاهی یکی از بزرگترین مشکلات عدم آگاهی است. خیلی از افراد همچون تعدادی از متخصصان مراقبت های بهداشتی، ممکنست CDS را فقط تنبلی یا عدم تلاش شناسایی کنند. این انگ می تواند از کمک گرفتن و دریافت حمایت مورد نیاز افراد پیشگیری کند.
به رغم عدم شناسایی رسمی، تخمین زده می شود که CDS ممکنست بر بخش قابل توجهی از جمعیت تأثیر بگذارد.
تحقیقات نشان می دهد این اختلال می تواند به اندازه ADHD شایع باشد که حدود ۵ تا ۷ درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. این نشان میدهد که تعداد قابل توجهی از افراد ممکنست بدون این که بدانند با علایم CDS دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، درک CDS بسیار اهمیت دارد برای اینکه می تواند به افراد لطمه دیده کمک نماید تا حمایت مورد نیاز خودرا دریافت نمایند.
با درک این مساله که رفتار فرد مبتلا به CDS فقط عجیب و غریب نیست بلکه فاکتورهای بالقوه یک موضوع گسترده تر است، می توانیم بهتر از افراد در مدیریت علایم و بهبود کیفیت زندگی شان حمایت نماییم.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب